birisinden karalama kagidi istemistim. sonra calisirken baris bana tutku biskuvisi verdi. onu kagidin ustune koydum. kagit tutkunun yagini emmis. kagidin arka tarafindaki yazilar one cikmis. o yazilar ne diye google'dan baktim, shakespeare'in the tragedy of julius caesar'indan alintilarmis. sonra ben de kalemle yagin konturlarini cizdim. sonra da hayatimin bu sacmalikla gecen 10 dakikasinin bi hatirasi olsun diye fotografini kirli kucu'da birakiyorum. sonradan buna bakip napacaksam artik.
annem bu super gomlegi gencliginde giymis. gomlek sonra ablama gecti ve o da universitedeyken bi sure giydi. sonra sira bana geldi ve ben de universitedeyken + 9 sene daha giydim. gecen gun tekrar giymek icin elime aldigimda bi onceki camasir makinesi macerasindan sag kurtulamadigini farkettim. yakasindaki kumaslari artik yirtilmis. baya bi uzuldum ama 3umuzun ayri ayri bu gomlegi seve seve giyebilmis olmasi bile aslinda guzel. yine de keske eskimeseydi. o kadar guzel renkte karecikler bir araya gelmis ki benim icin ultimate gomlek experience buydu sanirim. bakalim kahramanimiz ilerleyen zamanda bir bu kadar guzel gomleklerle daha karsilasabilecek miydi?
