bu parki aslinda sevmiyorum, cunku sevimsiz napayim. sirketin yaninda olmasa gelmem. canim muhabbet istemeyince oglen yemegime buraya geliyorum; sahane ve tingirdak bisikletim Lady K. ile. bugun soyle iyice gunesin bagrina bagrina oturmak istedim nemrut munich havasinda su kemiklerim bi isinsin diye. pek guzel isinirken karnimi da pek guzel doyurdum. sevmedigim sehrin sevmedigim parkinda sadece good old gunes ve yemekle icimden icime boyle huzurlu hissetmeyi becerebildigim icin de kendimi takdir ettim. dusuncelerimde core kaslarim olusmus, bence boyle benim sirtim yere gelmez. buyuk konusucam evet.
0 comments: